Gedicht Terug Stroomopwaarts van Monique Timmermans

Van verlaten kanaal naar levendige rivier

Gedicht Terug Stroomopwaarts van Monique Timmermans

maart 11, 2021 Uncategorized 0

Wat een geweldig mooi gedicht en zo passend voor Nieuwe Linge. Heb jij de petitie al getekend? Meer gedichten van Monique Timmermans vind je op www.monique-timmermans.nl/natuurlijk-gedacht/

Terug stroomopwaarts

Ze hebben meej machines de stroom kronkelend gemoakt
Ut moes terug naar de tèd toen ik nog un klèn menneke war
Ik heb de stroom meej schup en kreuge nog recht gemoakt
Ze zèn niet goed wijs!
Zo blèdde toch aan de gang!

Al is de grond, sends de stroom recht is, wel veul dreuger geworre…

Ik moet munne hof tegenworrig bekant iederen dag watter gève
Da’s mar ongemak en het is ok nie goed vur ut gewas
Als klèn menneke konde sommers in de stroom schôn speulen
En snoeken vangen; in korte boks tussen bluumkes en brandnetels
Da kon latter nie mir. Dur het kanaliseren stond-ie dan dik dreug

Mar nou he’n ze meej machines de stroom wir kronkelend gemoakt

Urst docht ik nog: “Wa goan ze toch doen!”
Mar het is toch genog schôn geworre
Ik gao d’r meej plezier neffe wandelen
Dan kék ik nar de bluumkes en bisjes die t’r wir zitte
Zu’n ze ‘t nou ôk zu schôn witte te houwe?

Ooit moes ik meej schup en kreuge de stoom recht moaken

Da din we gewôn
We dochte da dè vuruitgang war
Bèter vur de boerre, ut land en ôk ’n bietje vur mun eige
Ik heb meej da gegroaf toch ‘n schôn zakcentje bèverdient
Mar zo ziede mar: “Al verandert alles, watter blè toch nat“

Nat en noddig!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *